हे रान निर्भय अता

हे रान निर्भय अता, वाघास दात नाही
त्या बोळक्या मुखाने, काहीच खात नाही

नुसत्याच थयथयाटी, कल्लोळ हो सुरांचा
झंकारणे सुराने, त्या घुंगरात नाही

वणव्यात त्या तरूचे, अर्धांग भस्म झाले
तेही वसंतवेडे ऋतु, गीत गात नाही

लादू नये अपेक्षा भरपूर पालकांनी
आनंदही अताशा, त्या शैशवात नाही

बाणा कसा जपावा, लवचीक जो कणा ना
अभिमान "मी मराठी" मुळचा घरात नाही

चौफेर वेढलो मी, फासेच मांडती ते
समरांगणा भिणारी, माझी जमात नाही

छळले मला कितीही, लखलाभ हो तयांना
अभयात नांदतो मी, किल्मिष मनात नाही

गंगाधर मुटे.