मायबाप सरकारच्या चुकीच्या धोरणामुळे माझी
वांगंमय शेती तोट्यात गेली असली तरी मायबाप इंटरनेट आणि रसिकांच्या कृपेने माझ्या
वाङ्मयशेतीला मात्र चांगले भाव मिळत आहेत, हे या दोन्ही संकेतस्थळावरील वाचक/वाचनांच्या संख्येवरून निर्विवाद सिद्ध व्हायला लागलेलं आहे.
पिढ्यान्-पिढ्यापासून शेतकर्यापर्यंत जो-जो आला तो-तो शेतकर्याला सल्ला द्यायला किंवा अक्कल शिकवायलाच आला. एका दाण्यातून हजार दाणे निर्माण करणार्याला शुद्र व बेअक्कल गाढव समजून त्याला कोणी बोलुच दिले नाही, त्याचे ऐकण्याची तर गोष्टच दूर...! सर्व मुद्रीत आणि इलेक्ट्रॉनिक माध्यमे शेतीच्या शोषणाची समर्थकच असल्याने त्याला प्रसारमाध्यमात स्थान मिळाले, तेही नगण्यच. पण आता इंटरनेट शेतकर्यांचा मदतीला आलंय. या माध्यामाने सर्वांना एक जागतिक दर्जाचं व्यासपीठ उपलब्ध करून दिलंय.
नोव्हेंबर २००९ मध्ये मी अकस्मात आंतरजालावर आलो. एका सार्वजनिक संकेतस्थळावर १-२ लेख लिहिल्या नंतर तेथे घमासान चर्चायुद्ध सुरु झाल्याने इंटरनेटसुद्धा शेतकर्यांसाठी चांगले व्यासपीठ ठरू शकते, याची जाणिव झाली. एका क्लिकमध्ये आपले विचार सातासमुद्रापल्याड जगाच्या कानाकोपर्यात पोचू शकते, जगभरातील मराठी माणसांशी आपण संवाद साधू शकतो; या बाबींनी माझ्यावर एवढी भूरळ घातली की मी मग मागे वळून पाहिलेच नाही. माझ्या आंतरजालावरील वावराला आता उणेपुरे साडेपाच वर्ष होत आहेत.या साडेपाच वर्षात माझे शेतीविषयक लेखन २० लाखापेक्षा जास्त वाचकापर्यंत पोचले आहे, ही फ़ार समाधानाची बाब आहे.
मी आंतरजालावर लेखन सुरू केले तेव्हा मला स्पष्ट जाणीव होती की मी ज्यांच्यासाठी लिहिणार आहे तो आंतरजालावर उपस्थित नाही. तो आपल्या शेतात घाम गाळत शेतीकाम करण्यात गुंतलेला आहे आणि जो आंतरजालावर उपस्थित आहे तो बहुतांशी बिगरशेतकरी आहे. सातबारा नावाने असणे आणि प्रत्यक्ष शेतीवर पोट असणे या दोन वेगवेगळ्या अवस्था आहेत. दोन्ही अवस्थांचे हितसंबंध जवळजवळ परस्पर विरोधी आहेत. शहरात अथवा खेड्यात राहून शासकिय, निमशासकीय, खाजगी कंपंन्यामध्ये नोकरी करणारा अथवा व्यापार, उद्योग करणारा शेतकर्याचा मुलगा असला तरीही त्याला सुध्दा बिगर शेतकरी समाजासारखेच एका रुपयाला चार किलो कांदे, एका दिवसाच्या वेतनात वर्षभर कुटुंबाला पुरेल एवढे अन्नधान्य मिळाले तर हवेच असते. शेतीत पिकणारा माल स्वस्तात स्वस्त मिळवणे हा आपला निसर्गदत्त अधिकार आहे, हीच त्याचीही मनोभावना असते.
अशा विपरित स्थितीत शेतमालाच्या रास्त भावाला मध्यवर्ती स्थानी ठेवून केलेले लेखन फ़ारसे पसंत केले जाणार नाही, याची मला खात्री होती पण माझे लेखन पसंत केलेे जाते किंवा नाही यापेक्षा शेतकर्यांचे गार्हाणे आणि शेतीचे अर्थकारण जास्तीत जास्त लोकांपर्यंत पोचणे जास्त महत्वाचे आहे, माझे लेखन केवळ लेखन नसून प्रबोधनयज्ञ असणार आहे, याचीही मला जाणीव असल्याने माझा वैचारिक किंवा भावनीकगोंधळ उडाला नाही. त्यामुळे माझ्या लेखनाचे समर्थन आणि टीका मला स्थितप्रज्ञपणाने स्विकारता आल्या.
या प्रवासात माझ्या gangadharmute.wordpress.com या ब्लॉगला २०१० आणि २०१२ चा सलग दोनदा स्टार/एबीपी TV चा विश्वस्तरीय "ब्लॉग माझा" पुरस्कार मिळाला.
माझा साडेपाच वर्षाचा लेखाजोखा :-
माझे संकेतस्थळ/ब्लॉग आणि कंसात वाचने/वाचकांची संख्या खालीलप्रमाणे :-
०१) www.baliraja.com बळीराजा डॉट कॉम - (२,८५,७१०)
०२) www.gangadharmute.com माझी वाङ्मयशेती - (२,७५,८४२)
०३) gangadharmute.wordpress.com - रानमोगरा - (८८,४००) - सलग दोनदा स्टार/एबीपी ब्लॉग माझा पुरस्कार प्राप्त.
०४) www.sharadjoshi.in - योद्धा शेतकरी - ( ७३,०२५)
०५) baliraja.wordpress.com - बळीराजा - ( ८३,३३८ )
०६) gangadharmute.blogspot.com - शेतकरी विहार - ( ३६,९४७ )
०७) gangadharmutespoem.blogspot.in - माझी कविता - (१६,६३४)
०८) marathigazal.wordpress.com - माझी मराठी गझल - ( १६,९११ )
०९) shetkari-sanghatana.blogspot.com - शेतकरी संघटना - (६,७९६)
१०) ranmewa.blogspot.in - रानमेवा - (३,५२२)
एकूण वाचन संख्या - ८,८७,०९७
खालील संकेतस्थळावरील लेखन वाचकांची एकूण संख्या उपलब्ध नाही. मात्र ती सुद्धा काही लाखाच्या घरातच असणार हे उघड आहे.
०१) www.facebook.com/gangadharmute
०२) www.youtube.com/gangadharmute
०३) www.shetkari.in
०४) sharad-anant-joshi.blogspot.in
०५) www.twitter.com/gangadharmute
०६) www.facebook.com/groups/kawita
०७) www.facebook.com/my.net.farming
०८) www.facebook.com/groups/baliraja
०९) www.maayboli.com/user/26450/created
१०) www.misalpav.com/user/8199/track
११) www.mimarathi.net/user/382/mytrack
१२) www.sureshbhat.in/user/1099/track
एकूणच शेतीसाहित्य वाचनाबाबत असलेली वाचकांची उदासिनता आणि मुद्रित शेतीसाहित्याला दुर्मिळ असलेला नागरी वाचकवर्ग हा आजवरचा इतिहास लक्षात घेतला तर आंतरजाल हे शेतीविषयासाठी फार मोठे व्यासपीठ ठरू शकेल, याबद्दल आता माझ्यामनात तिळमात्रही शंका उरलेली नाही.
Thank you Mr Internet!
- गंगाधर मुटे
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------