पिढ्यान्पिढ्यांच्या अबोलतेला लिहिते-बोलते करण्याचा एक इवलासा प्रयत्न
गेले चरून..
शेतात आज माझ्या, गेले चरून...साले घामास जुंपता मी, गेले हसून ...साले... पोटात अन्न नाही, विहरीत थेंब नाही... ते ढेरपोट त्यांचे, जावे फुटून ...साले....
नावास वीज इथली, गर्मीत पोळतो मी फलकास वीज देता, जावे जळून ...साले...
साेनेच पांढरे हे, उगवून नागडा मी केसास रंग त्याच्या, जावे गळून ...साले..
कर्जात मी बुडालो, त्याचीच सावकारी हे मोहपाश कसले, जावे सुटून ..साले...
गळफास लावतो मी, मृत्यूस पावतो मी घामास काल माझ्या, गेले लुटून ..साले...
वाह!
हेमंत साळुंके
"शेतकऱ्यांचा राजा बळीराजा" या विषयावरील समग्र लेखन वाचण्यासाठी खालील लिंकवर क्लिक करा.
baliraja.com/srbali ***
वाचकांनी आजपर्यंत दिलेल्या एकूण भेटी
माझी वांगंमयशेती घाट्यात गेली परंतु माझ्या वाङ्मयशेतीला मात्र बरे भाव मिळत आहेत.
सध्या बळीराजावर 0 नोंदणीकृत सदस्य ऑनलाईन आहेत.
प्रतिक्रिया
आशयसमॄध्द गझल.....
वाह!
हेमंत साळुंके